Erkek şiddetine maruz kalan tüm kadınlarla dayanışma kurduğumuz Mor Çatı’da, göçmen kadınların maruz kaldıkları şiddetten uzaklaşma mücadelelerinde yaşadıkları katmerli sorunlara tanıklık ediyoruz. Göçmenlik statüleri kimi zaman şiddet uygulayan tarafından şiddetin aracı olarak kullanılabiliyor, bu şiddet karşısında ise ayrımcılık yapmadan herkese destek vermesi gereken şiddetle mücadele mekanizmalarına erişemiyorlar hatta şiddete dair şikayette bulunduklarında geri gönderme merkezine gönderilme korkusu nedeniyle şiddet ortamından çıkamıyorlar. Göç İdaresi Başkanlığı tarafından sunulan hizmetler, cinsiyet eşitsizliği ve kadına yönelik şiddete dair farkındalık içermiyor.
Birleşmiş Milletler Tüm Göçmen İşçilerin ve Aile Fertlerinin Haklarının Korunması Komitesi’nin Türkiye İkinci Periyodik İncelemesi 38. Genel Oturumu için şiddete maruz kalan göçmen kadınların Türkiye’de kadına yönelik şiddetle mücadele mekanizmalarına erişimde karşılaştıkları sorunlara dair gözlem ve deneyimlerimizi içeren bir gölge rapor hazırladık ve komitenin oturumuna katılarak katkıda bulunduk. Komite Türkiye incelemesinin ardından yayınladığı raporda Türkiye’ye, gölge raporumuzda dikkat çektiğimiz üzere göçmen ve kağıtsız kadınların sığınaklara ve destek mekanizmalarına erişimlerinin herhangi bir engelleme ve geri gönderme korkusu olmadan sağlanması yönünde tavsiye verirken çok dilli hizmetin ve şiddet özelinde uzman personelin önemine vurgu yapmıştır.
